Shell korzysta z rozwiązania „zmniejszania” negatywnego wpływu na środowisko przy pomocy kredytów węglowych. Czy w Polsce istnieją przepisy, normy, regulacje, które określają profil kredytu węglowego, tzn. co może nim być, jakie warunki musi on spełniać itp.?
Według mojej wiedzy Shell korzystał z możliwości „zmniejszania” negatywnego wpływu na środowisko poprzez kredyty węglowe. Nie wiem, czy ta akcja jest kontynuowana.
W praktyce procedura wyglądała następująco. Kierowca płacił za tankowanie kartami Shella. Na jego rachunku dla firmy doliczana była stała kwota dodatkowej opłaty CO2 wyliczona według wzoru na każdy litr paliwa. Za te pieniądze organizowane były akcje na rzecz ochrony środowiska, np. sadzenie drzew. Na koniec roku klient otrzymywał od Shella certyfikat.
Nie mam informacji na temat stosowania w Polsce powszechnie obowiązujących przepisów, norm czy regulacji dotyczących kredytu węglowego, na pewno nie dotyczą one zakładów przemysłowych. Zwracam jednak uwagę, że taki obowiązkowy mechanizm stanowiłby kolejne źródło wzrostu kosztów paliw i energii obciążających działalność produkcyjną.
Henryk Kaliś
ZGH Bolesław S.A
Prezes Zarządu FOEEiG
Prezes Zarządu IEPiOE
Która z form społeczności energetycznych – klastry czy spółdzielnie energetyczne – mają większą szasnę na rozwój w związku z projektem nowelizacji ustawy o OZE oraz rozporządzeniem dla społeczności energetycznych?
MKIŚ podejmuje liczne inicjatywy wspierające rozwój odnawialnych źródeł energii, które realizowane są konsekwentnie. W przywołanej już nowelizacji ustawy o OZE zagospodarowany został m.in. obszar klastrów energii, w tym doprecyzowanie zakresu działania przedmiotowego i podmiotowego, ułatwienie współpracy członków klastra z OSD, premiowanie zużywania energii na własne potrzeby, wprowadzenie rejestru klastrów oraz ustanowienie preferencji dla funkcjonowania (np. zwolnienie z opłaty OZE, kogeneracyjnej czy akcyzy). Dla spółdzielni energetycznych właściwe mechanizmy zawarte są już w obowiązującej Ustawie o odnawialnych źródłach energii. Doprecyzowane zostały jeszcze we wspomnianym wyżej rozporządzeniu ws. dokonywania rejestracji, bilansowania i udostępniania danych pomiarowych oraz rozliczeń spółdzielni energetycznych.
Ministerstwo Klimatu i Środowiska
Departament Odnawialnych Źródeł Energii
Czy i kiedy pojawią się regulacje, które zlikwidują bariery rozwoju PPA, linii bezpośredniej oraz cable pooling?
W związku z dużą dynamiką rozwoju rynku umów PPA w Ministerstwie Klimatu i Środowiska trwają intensywne prace legislacyjne nad nowelizacją Ustawy o odnawialnych źródłach energii – UC 99, będącego transpozycją Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych (Dz. Urz. UE L 328, z 21.12.2018 r.) – RED II.
Projektowane przepisy mają na celu wprowadzenie do polskiego prawa umów sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej z odnawialnego źródła energii (umowy PPA). Jednocześnie umożliwią oszacowanie skali istniejących umów na rynku, co jest istotne w przypadku sporządzania przez państwo członkowskie UE sprawozdań z postępów w realizacji KPEiK. Zaletą tego typu kontraktów jest możliwość ich zastosowania dla każdego rodzaju technologii OZE, i to niezależnie od tego, czy dany wytwórca jest beneficjentem aukcyjnego systemu wsparcia oferowanego przez Ustawę OZE, czy też z takiego wsparcia nie korzysta.
Jednym z głównych wyzwań związanych z dynamiką rozwoju OZE i szeroko pojętej transformacji energetycznej staje się konieczność rozwoju infrastruktury sieciowej, zarówno sieci dystrybucyjnych, jak i sieci przesyłowych. Dlatego Ministerstwo Klimatu i Środowiska prowadzi dialog z operatorami sieci w celu wypracowania właściwych rozwiązań. Jednym z nich jest wprowadzenie przepisów o tzw. linii bezpośredniej, łączącej wytwórcę OZE z odbiorcą energii elektrycznej. Prace legislacyjne w tym zakresie są na ukończeniu w ramach projektu UC_74, obejmującego nowelizację prawa energetycznego.
Ponadto potrzebne są nowe rozwiązania takie jak np. hybrydowe instalacje OZE z magazynami energii, czy też tzw. cable pooling, czyli idea współdzielenia infrastruktury energetycznej pomiędzy różne rodzaje instalacji OZE (np. farmy wiatrowe i słoneczne). Rozwój instalacji hybrydowych OZE spowoduje częściowe zmitygowanie jednego z największych jak dotąd ryzyk związanych z funkcjonowaniem niesterowalnych źródeł OZE, a więc brakiem dostępności energii w niektórych okresach. Dlatego też te kwestie, m.in. z uwagi na swoje znaczenie dla rozwoju i modernizacji infrastruktury sieciowej, są również przedmiotem projektu UC_99. W opinii MKiŚ proponowane zmiany zapewnią większą „sterowalność” odnawialnych źródeł energii i umożliwią odgrywanie aktywnej roli w stabilizowaniu systemu elektroenergetycznego.
Jednocześnie Ministerstwo Klimatu i Środowiska, w związku z dynamicznym rozwojem odnawialnych źródeł energii, uznaje za konieczne poszukiwanie dalszych rozwiązań mających na celu maksymalizację wykorzystania możliwości technicznych i infrastrukturalnych.
Ministerstwo Klimatu i Środowiska
Departament Odnawialnych Źródeł Energii
Czy są prowadzone jakieś działania w zakresie usprawnienia integracji prosumentów do systemu sieciowego? Jeśli tak, to jakie? Czy uwzględniają one rozwój spółdzielni energetycznych?
Prace poświęcone nowym rozwiązaniom dla prosumentów toczyły się w 2021 r. czego efektem jest nowelizacja ustawy o odnawialnych źródłach energii z 29 października 2021 r., która wprowadziła nowy system rozliczania dla prosumentów – net-billing. Nowe przepisy, które weszły w życie 1 kwietnia 2022 r., zachęcają prosumentów do większego poziomu autokonsumpcji i montowania magazynów energii, które będzie można finansować z programu Mój Prąd 4.0. To duża korzyść dla prosumenta, który zachowa możliwość zmniejszenia rachunków za prąd, a dodatkowo także zmniejszy obciążenie sieci dystrybucyjnych z powodu zwiększenia autokonsumpcji energii elektrycznej. Zmiana systemu rozliczeń prosumenckich to jeden z kluczowych kierunków rozwoju systemu prosumenckiego, który zapewni jego stabilny rozwój w długim horyzoncie czasu zgodnie z wymogami prawa UE. Dodatkowo z dniem 1 kwietnia 2022 r. system prosumencki został rozszerzony o kolejny podmiot – prosumenta zbiorowego energii odnawialnej, natomiast od 2 lipca 2024 r o prosumenta wirtualnego. Pozwoli to na rozwój rynku prosumenckiego, szczególnie na obszarach miejskich. Tym samym otwieramy fotowoltaikę na miliony gospodarstw domowych, które nie posiadają własnego domu. Dzięki temu fotowoltaika dostępna będzie teraz dla każdego.
Z kolei tematyka związana z rozwojem spółdzielni energetycznych znalazła swoje odzwierciedlenie w rozporządzeniu ws. dokonywania rejestracji, bilansowania i udostępniania danych pomiarowych oraz rozliczeń spółdzielni energetycznych, które zostało podpisane przez ministrów klimatu i środowiska oraz rolnictwa i rozwoju wsi. Dokument obowiązuje od 1 kwietnia 2022 r.
Ministerstwo Klimatu i Środowiska
Departament Odnawialnych Źródeł Energii
Czy wraz z odmową warunków przyłączenia, TAURON Dystrybucja S.A. może udostępniać ekspertyzę wpływu źródła wytwórczego na sieć, umożliwiającą odwołanie się od odmowy?
TAURON Dystrybucja S.A. nie udostępnia klientom ekspertyz wpływu przyłączania do sieci elektroenergetycznej urządzeń, instalacji lub sieci wytwórczych i odbiorczych na funkcjonowanie systemu z uwagi na zawarte w nich informacje sensytywne. Ekspertyzy zostały zaliczone, w zatwierdzonym decyzją Prezesa URE Programie zapewnienia niedyskryminacyjnego traktowania użytkowników systemu dystrybucyjnego, do grupy dokumentów zawierających informacje sensytywne, które mogą przynosić użytkownikom systemu lub potencjalnym użytkownikom systemu nieuprawnione korzyści handlowe.
TAURON Dystrybucja S.A. zleca wykonanie ekspertyzy do niezależnego eksperta. Zasady i kryteria oceny możliwości przyłączenia określone są wspólnie dla wszystkich operatorów sieci i przekazywane do eksperta w ramach ZIWWE (zakres i warunki wykonania ekspertyzy). Przyjęte zasady, kryteria i modele sieciowe mają na celu możliwie najwierniejsze odzwierciedlenie wpływu przyłączenia na pracę sieci, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania bezpieczeństwa jej funkcjonowania.
Robert Zasina,
Prezes Zarządu TAURON Dystrybucja S.A.
Dlaczego tak mocny akcent kładziony jest na energetykę prosumencką, skoro operatorzy sieci dystrybucyjnej twierdzą, że sieć nie jest na to przygotowana?
Energetyka prosumencka jest jedynym z elementów dynamicznie zmieniającego się otoczenia w jakim działają operatorzy systemów elektroenergetycznych. Na koniec trzeciego kwartału 2019 roku w sieciach dystrybucyjnych pracowało ponad 106 tysięcy mikroinstalacji o mocy prawie 700 MW. Gwałtowny rozwój energetyki prosumenckiej to efekt zmian w prawie, mających między innymi na celu promowanie innowacyjnych rozwiązań wpływających na poprawę efektywności gospodarowania energią elektryczną bezpośrednio przez samych odbiorców tej energii oraz ich udziału w dynamicznie rozwijającym się wytwarzaniu energii elektrycznej ze źródeł nisko i zeroemisyjnych. Znaczący udział w promowaniu rozwoju energetyki prosumenckiej mają uruchomione różne mechanizmy zachęt oraz taniejące technologie wytwarzania energii, głównie w panelach fotowoltaicznych. Operatorzy dystrybucyjni zwracają uwagę, że rozwój energetyki rozproszonej i budowa źródeł wytwórczych pracujących bezpośrednio i jednocześnie na instalację wewnętrzną klienta, jak również wspólną sieć dystrybucyjną, w celu oddania nadmiaru wytworzonej energii, nie może odbywać się bez analizy możliwości i odpowiedniego rozwoju sieci dystrybucyjnej. Odnotowujemy przypadki, gdy kumulacja przyłączeń mikroinstalacji w jednym miejscu (np. obszar obwodu niskiego napięcia lub stacji SN/nN) wywołuje problemy z pracą mikroinstalacji i funkcjonowaniem sieci. Powstałe problemy są w większości sprawnie rozwiązywane. Należy mieć jednak na uwadze, że sieci dystrybucyjne na poziomie niskiego napięcia były projektowane i budowane z założeniem dostarczania energii do odbiorcy, a nie na odwrót. Zmieniliśmy już podejście w sposobach rozwoju sieci i zjawisko wytwarzania energii elektrycznej przez prosumentów uwzględniamy w sieciach nowo projektowanych i modernizowanych, ale dla istniejących już od wielu lat setkach tysięcy kilometrów sieci musimy poszukiwać również innych pozainwestycyjnych rozwiązań, w szczególności w obszarze organizacyjnym zarządzania siecią, często we współpracy z prosumentem. Przyszłość to rozwój sieci dystrybucyjnej połączony z wdrażaniem technologii magazynowania energii oraz kreowaniem usług elastyczności zachowań odbiorców i prosumentów.
Robert Zasina,
Prezes Zarządu TAURON Dystrybucja S.A.
Jak polskie prawo definiuje klaster energii?
Klaster energii został zdefiniowany w art. 2 pkt 15a Ustawy o OZE z 2015 roku, jako cywilnoprawne porozumienie, w skład którego mogą wchodzić osoby fizyczne, osoby prawne, podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), lub jednostki samorządu terytorialnego, dotyczące wytwarzania i równoważenia zapotrzebowania, dystrybucji lub obrotu energią z odnawialnych źródeł energii lub z innych źródeł lub paliw, w ramach sieci dystrybucyjnej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV, na obszarze działania tego klastra nieprzekraczającym granic jednego powiatu w rozumieniu ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 995, 1000, 1349 i 1432) lub 5 gmin w rozumieniu ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511, 1571 i 1815); klaster energii reprezentuje koordynator, którym jest powołana w tym celu spółdzielnia, stowarzyszenie, fundacja lub wskazany w porozumieniu cywilnoprawnym dowolny członek klastra energii, zwany (w ustawie - przyp. red.) "koordynatorem klastra energii" (...).
Redakcja portalu energetyka-rozproszona.pl
