W 2009 r., z inicjatywy i przy wsparciu Urzędu Regulacji Energii, został opracowany I KRAJOWY RAPORT BENCHMARKINGOWY NT. JAKOŚCI DOSTAW ENERGII ELEKTRYCZNEJ DO ODBIORCÓW PRZYŁĄCZONYCH DO SIECI PRZESYŁOWYCH I DYSTRYBUCYJNYCH[1].

Od tego czasu minęło jedenaście lat, w czasie których nastąpiły zmiany strukturalne i własnościowe, wzrosła liczba rozproszonych źródeł energii, pojawiły się zasobniki, rozwinął się transport elektryczny, powstały lokalne obszary bilansowania (klastry/spółdzielnie). Odbiorcy energii elektrycznej oczekują dziś wyższych standardów jakości jej dostawy. Ten stan wymaga podjęcia pilnych działań w obszarze monitorowania sieci, zmiany warunków przyłączenia odbiorników/źródeł energii, modernizacji sieci, zmiany rozporządzeń do Prawa Energetycznego, uruchomienia mechanizmów regulacyjnych stymulujących poprawę jakości napięcia i skutecznie zwiększających powszechność instalowania rozproszonych źródeł energii, bez szkody dla systemu elektroenergetycznego.

Od 2001 r. Rada Europejskich Organów Regulacji Energetyki (CEER[2]) regularnie przeprowadza badania i analizy jakości dostaw energii elektrycznej w swoich krajach członkowskich (w tym także w Polsce), których wyniki przedstawiono w raportach. W ciągu ostatnich dziewiętnastu lat CEER opracował sześć raportów porównawczych dotyczących jakości dostawy energii elektrycznej, a także aktualizacje kluczowych danych opublikowanych od 2001 r. Ostatni raport ukazał się 2016 r. jako 6TH CEER BENCHMARKING REPORT ON THE QUALITY OF ELECTRICITY AND GAS SUPPLY, a jego aktualizacja w zakresie ciągłości dostawy energii pojawiła się w 2018 r.

Aby praca operatorów sieciowych w Polsce była bardziej efektywna, a tworzona legislacja państwowa przynosiła zamierzone skutki, niezbędne jest zinwentaryzowanie stanu istniejącego i udzielenie odpowiedzi na pytania: jaka jest relacja pomiędzy jakością dostawy energii elektrycznej w Polsce i w innych krajach europejskich? Jaka zmiana nastąpiła podczas ostatniej dekady, czy osiągnięto pożądany kierunek poprawy jakości zasilania?

W celu uzyskania odpowiedzi na powyższe pytania realizatorzy projektu KlastER finansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, współpracując z Urzędem Regulacji Energetyki, przystąpili do opracowania II KRAJOWEGO RAPORTU BENCHMARKINGOWEGO NT. JAKOŚCI DOSTAW ENERGII ELEKTRYCZNEJ DO ODBIORCÓW PRZYŁĄCZONYCH DO SIECI PRZESYŁOWYCH I DYSTRYBUCYJNYCH.

Wykonawcy projektu KlastER – korzystając z doświadczeń z poprzedniej edycji polskiego raportu benchmarkingowego oraz raportów CEER – zwrócili się do przedstawicieli operatorów sieci dystrybucyjnych i przesyłowych w Polsce z listą pytań dotyczących szeroko rozumianych zagadnień jakości dostawy energii elektrycznej. Badanie ankietowe składa się z trzech części dotyczących:

a) ciągłości zasilania,
b) jakości napięcia,
c) jakości handlowej.

Autorzy ankiety wyrażają przekonanie, że raport pozwoli uzyskać odpowiedzi na pytania fundamentalne dla projektu KlastER: jaka jest siła ograniczeń technicznych dla rozwoju energetyki rozproszonej w Polsce? Co należy zrobić, jaką przyjąć strategię rozwoju rozproszonych źródeł energii, aby wpływ tego ograniczenia w możliwie największym stopniu zredukować?

Publikacja wyników badań w formie raportu planowana jest na listopad 2020 r.

Praca zrealizowana w ramach projektu pt. Rozwój energetyki rozproszonej w klastrach energii (KlastER) współfinansowanego ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu badań naukowych i prac rozwojowych Społeczny i gospodarczy rozwój Polski w warunkach globalizujących się rynków GOSPOSTRATEG/umowa nr Gospostrateg1/385085/21/NCBR/19

[1] https://www.ure.gov.pl/download/9/2825/RAPORTBENCHMARKINGOWY.pdf.

[2] Ang. Council of European Energy Regulators (CEER) – Working Group: Electricity quality of supply.