Komisja Europejska zaproponowała przepisy określające kryteria definicyjne dla odnawialnego wodoru. Regulacje mają zapewnić inwestorom pewność prawną w zakresie jego produkcji i importu do UE.

W przepisach zaproponowanych przez UE określono warunki, na jakich wodór, paliwa wodorowe lub inne nośniki energii można uznać za paliwa odnawialne pochodzenia niebiologicznego. Główna zasada mówi, że są to paliwa wyprodukowane z energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych. 

Przepisy stawiają w tej sprawie na zasadę „dodatkowości”. Komisja Europejska proponuje, aby zgodnie z nią elektrolizery do produkcji wodoru były połączone z instalacjami OZE produkującymi zieloną energię. W ten sposób zasada dodaktowośći miałaby zachęcać producentów zielonego wodoru do inwestycji w OZE. 

W proponowanym akcie prawnym wprowadzono ponadto kryteria mające zapewnić, aby wodór odnawialny był produkowany wyłącznie wtedy, gdy na danym terenie dostępna jest wystarczająca ilość energii odnawialnej.

Przepisy będą wdrażane stopniowo

Proponowane przepisy przewidują okres przejściowy w zakresie „dodatkowości” w odniesieniu do projektów wodorowych, które rozpoczną się przed 1 stycznia 2028 r. Ponadto do 1 stycznia 2030 r. producenci wodoru mogliby co miesiąc dopasowywać swoją produkcję wodoru do zakontraktowanej energii odnawialnej. Regulacje miałyby obwiązywać zarówno producentów z krajów członkowskich UE jak i podmioty z państw trzecich, eksportujących wodór odnawialny do UE.

Wodór częścią strategii transformacji energetycznej w UE

UE zamierza osiągnąć 10 mln ton krajowej produkcji wodoru odnawialnego i 10 mln ton importowanego wodoru odnawialnego, zgodnie z planem REPowerEU. Do 2030 roku wprowadzone mają zostać wielkoskalowe elektrolizery, a wraz z z nimi zwiększyć ma się produkcja wodoru. W związku z tym potrzebna może być także rozbudowa sieci dystrybucyjnej.

Przypomnijmy, że o strategii UE w sprawie wodoru, w trakcie cyklu wykładów "Wizje Nowej Energetyki", mówił Jerzy Buzek, europarlamentarzysta i premier RP w latach 1997-2001. Zwrócił on uwagę na rolę, jaką w dystrybucji wodoru może odegrać Polska. 

Istotne jest, że z sześciu zaplanowanych dróg przesyłania wodoru w Europie, przynajmniej dwie będą przebiegały przez Polskę (jedna z Ukrainy przez południe kraju aż do Oceanu Atlantyckiego; a druga od autostrady A1, czyli od strony Skandynawii, aż na Bałkany). Istniejącą infrastrukturę gazową należałoby już zatem dostosowywać do transportu wodoru, zaczynając od opracowania indywidualnych projektów na poziomie gmin, powiatów i miast – powiedział Jerzy Buzek.

Proponowane przez KE przepisy, dotyczące zielonego wodoru, trafią do Parlamentu i Rady Europejskiej, które mają 2 miesiące na ich przeanalizowanie i przyjęcie lub odrzucenie. 

Źródło: https://ec.europa.eu/commission/presscorner

Zdjęcie: 144534167 © Oleksandr Berezko  Dreamstime.com