Strategie wodorowe powstające w krajach Unii Europejskiej mają na celu dekarbonizację produkcji oraz rozwój wykorzystania wodoru w przemyśle i energetyce. Z oceną oraz analizą elementów strategii w kontekście polityk UE możemy zapoznać się w nowym raporcie dotyczącym Niemiec, Portugalii i Polski.

Analiza została przygotowana przez zespół doradców Breugel z siedzibą w Brukseli. Ich zdaniem strategie wodorowe Niemiec, Portugalii i Polski są spójne zarówno z ramami strategii wodorowej UE, jak i z szerszym spojrzeniem branżowym i akademickim na rolę, jaką wodór może odegrać w dekarbonizacji gospodarek do 2030 r. 

Autorzy raportu zauważają jednak, że dotychczasowe zapisy strategii wodorowych zwykle nie obejmują rozsądnych celów sektorowych w zakresie wykorzystania wodoru, zwłaszcza w zastosowaniach, na które istnieje zapotrzebowanie (np. rafinacja ropy naftowej i chemikalia), a także w zakresie zwiększania mocy produkcyjnych czystej energii.

Ponadto, choć strategie zakładają wykorzystanie energii z wodoru do bilansowania sieci elektroenergetycznych opartych na OZE, to jak dotąd działania w tym zakresie nie były podejmowane z praktycznym skutkiem.

Wykorzystanie wodoru w transporcie

Wykorzystanie wodoru w transporcie drogowym (np. autobusy, pociągi, ciężarówki) zaakcentowano w strategiach Polski i Portugalii. Autorzy analizy zauważają jednak, że decydenci powinni zachować ostrożność przy rozdzielaniu ograniczonych zasobów w tym zakresie, przynajmniej do 2030 roku. Ich zdaniem, do tego czasu, zużycie wodoru do zasilania autobusów i pociągów nie będzie wiązało się bowiem z dużym zapotrzebowaniem na energię.

Potrzebna sieć dystrybucji wodoru

Autorzy raportu zauważają, że twórcy strategii wodorowych w UE powinni głęboko zastanowić się nad nową integracją łańcucha dostaw oraz importem i eksportem wodoru lub jego pochodnych między krajami.

Przykładowo, według informacji podanych w raporcie, Niemcy chcą skoncentrować się na imporcie odnawialnego wodoru, podczas gdy Portugalia chce skupić się na jego eksporcie.

Do 2030 roku rozwój sieci dystrybucyjnych może dotyczyć nie tylko rurociągów przesyłowych przez UE, ale także prowadzących do wspólnoty (m.in. handel morski).

Polska strategia wodorowa

Jak czytamy w opracowaniu, Polska jest obecnie trzecim co do wielkości producentem wodoru w UE. Jego roczna produkcja wynosi około 1,3 mln ton i prawie w całości opiera się na paliwach kopalnych.

Według autorów raportu strategia wodorowa Polski nie zawiera jednoznacznych szacunków ani ogólnego celu popytu na wodór. Określa jednak docelową moc produkcyjną na poziomie 2 GW do 2030 r. oraz wskazuje, że wodór miałby być pozyskiwany dzięki energii z niskoemisyjnych źródeł. Zakładając, że wodór byłby uzyskiwany z elektrolizerów, badacze obliczyli, że zapotrzebowanie na energię potrzebną do produkcji wyniosłoby pomiędzy 5.3 TWh and 8.8 TWh. Dzięki takiej ilości energii pozyskanoby od 3.7 do 6.1 kilowatogodzin energii wodorowej rocznie.

Z pełną treścią raportu można zapoznać się tutaj.

***

Studium "Renewable Hydrogen in Germany, Poland, and Portuga" zostało opracowane na zlecenie konsorcjum projektu Greening H2 współfinansowanego przez European Climate Initiative (EUKI), instrument finansowy niemieckiego Federalnego Ministerstwa Gospodarki i Ochrony Klimatu.

W przygotowanie raportu zaangażowany był polski think tank Instrat.

Źródła:
www.euki.de/en/euki-publications/greening-h2-policy-brief/
www.gov.pl/web/klimat/polska-strategia-wodorowa-do-roku-2030 

Zdjęcie: 172524676 Electric Car © Audioundwerbung  Dreamstime.com